Historia Hufca Lubliniec

Harcerstwo to nie jest coś, co się umie, ale to jest coś czym się jest.

Biografie Harcerskie

Bernard Mendrela urodził się 15 sierpnia 1906r. w Fosowskiej (obecnie dzielnica miasta Kolonowskie) w rodzinie kolejarza Józefa Mendreli i Marii z domu Gawliczek.

Mendrela Bernardzdjeciemarynarkja
Druh Bernard Mendrela

W latach 1912-1920  uczęszczał do szkoły powszechnej w Fosowskiej. Po jej ukończeniu kontynuował naukę w szkole zawodowej zdobywając fach piekarza. W 1923r. otrzymał świadectwo czeladnicze, a w 1938r. dyplom mistrzowski. W latach 1923-1926 pracował w zawodzie piekarza w Żorach i Katowicach.

Mendrela dyplom

2 maja 1921r. z chwilą wybuchu III powstania został przydzielony do służby powstańczej jako goniec 1 kompani, 4 baonu, 9 pułku pp.lubliniecko-opolskiego. Wraz z Bernardem w jednostce służył ojciec Józef Mendrela oraz brat także Józef Mendrela (stracony przez hitlerowców w grudni 1939r). W 1922r po podziale Górnego Śląska, cała rodzina Mendrelów zmuszona została do opuszczenia rodzinnej miejscowosći i osiedliła się w Lublińcu.

25 października 1926r. Bernard - zgłosił się na ochotnika do Marynarki Wojennej, w której służył do 1929r. W tym czasie odbywał służbę w Świeciu, Gdyni (tutaj ukończył kurs artyleryjski) oraz na Westerplatte, gdzie pełnił funkcję dowódcy warty.

Mendrela Tczewa
Bernard Mendrela w Tczewie

mendrelaswiecie2017ufgdf
Druh Mendrela podczas służby w Świeciu w 1927r.
siedzi czwarty od lewej

Po powrocie do Lublińca pracował w Śląskim Zakładzie Psychiatrycznym. W latach 1929-1939 aktywnie wspierał harcerzy Hufca Lubliniec. Z jego inicjatywy na początku lat 30-tych przy IV MDH im. K.Damrota powstał zastęp wodny w skład którego wchodzili (poza druhem Mendrelą): Władysław Wędrychowicz, Hubert Grzesik, Ryszard Grunert, druh Trójca z MDH w Kaletach (być może w skład zastępu wchodzili - Eryk Słota i Emil Myszor).

1935.08 Garczynasas
Zastęp wodny z Lublińca, druh Mendrela stoi - pierwszy od lewej

Dzięki pomocy Koła Przyjaciół Harcerstwa, zastęp do nauki i szkolenia otrzymał - "Iskrę", łódź z masztem i 2 parami wioseł. Za zgodą kierownika kąpieliska miejskiego, łódź ulokowano w pomieszczeniach gospodarczych kąpieliska i na tych wodach prowadzono treningi.

 iskrawodowanie2016
Wodowanie "Iskry" - łódki harcerskiej

Latem 1932r.  druh Mendrela wraz ze swoim zastępem wyruszył z Mysłowic do Garczyna, płynąc najpierw rzeką Przemszą do Krakowa, a następnie Wisłą aż do Tczewa. Załoga podczas rejsu spisała się na wodzie bardzo dobrze, co zostało zauważone przez spotykanych  "na szlaku wodnym" członków Komendy Zlotu i w rozkazie tejże Komendy w czasie trwania Zlotu, wyrażono pochwałą pod adresem lublinieckich wodniaków.

 garczyn20158
Zastęp wodny z Lublińca podczas Zlotu Skautów Wodnych w Garczynie

31 lipca 1932r. członkowie zastępu żeglarskiego wraz z druhem Bernardem Mendrelą wzięli udział w obchodach I Święta Morza.

 1932.08.12 Garczyn zwiedzanie portu
Harcerze Hufca Lubliniec podczas Święta Morza w Gdyni w 1932r.,
zwiedzją port

Druh Bernard nie ograniczał się tylko do uprawiania sportu wodnego. Chętnie brał udział w wyścigach rowerowych organizowanych na terenie Lublińc i okolic, reprezentując Hufiec Lubliniec.

wyscigrowerowy20193
Druh Mendrela podczas wyściu rowergowego
trzeci rowerzysta od lewej w głębi

Należał także do Chóru parafialnego pod wezwaniem św. Cecylii, działającego przy Parafii św. Mikołaja w Lublińcu.

W 1939r. został powołany na ćwiczenia rezerwy do Gdyni. 29 sierpnia zmobilizowany został przydzielony do oddziałów Lądowej Obrony Wybrzeża. Od 1 do 7 września brał udział w obronie wybrzeża w stopniu starszego marynarza. Dostał się do niewoli i został umieszczony w Oflagu "Gross Born", a następnie w 1941r. przeniesiony do "Wolfsburgu". 23 kwietnia 1945r. obóz w którym przebywał Bernard Mendrela został oswobodzony przez wojska alianckie. Do Lublińca wrócił jednak dopiero pod koniec 1945r., gdyż wcześniej nie pozwalał mu na to stan zdrowia.

Po powrocie z niewoli podjął pracę zawodową jako kierownik piekarni należącej do Gminnej Spółdzielni "Samopomoc chłopska" w Sierakowie. W 1957r. założył własną piekarnię przy ulicy Mickiewicza.

Zmarł 3 grudnia 1986r i został pochowany na cmentarzu parafialnym przy ulicy Plebiscytowej w Lublińcu.

 Mendrela2grob2018tgt

Opracowane na podstawie:
Marian Barbersz - Ziemia lubliniecka a powstania śląskie, Lubliniec 2018r.
Archiwum Hufca ZHP Lubliniec

Zdjęcia:
Marian Barbersz - Ziemia lubliniecka a powstania śląskie, Lubliniec 2018r.
Archiwum Hufca ZHP Lubliniec